27 آپریل 2024
شنبه, ۸ ارديبهشت ۱۴۰۳، ۰۳:۰۳ ب.ظ |
هیچه |
۰ نظر
با اینکه حالا دخترک برایم کم رنگ شده است اما به او گاهی می اندیشم. به میلش به نگه داری اندوهش. از خودم می پرسم که چرا؟ بیشتر چراها پاسخی ندارد.
روزهایم به انتظار صحبت با غریب آشنا می گذرد. ازین انتظار گاهی به خواب پناه میبرم. روز و شب های بوی غریبی می دهد. از یک سو شوق دارم و سوی دیگر می ترسم.
کار روالش نسبت به گذشته خیلی بهتر به جلو حرکت می کند. این آرامش عجیب را دوست دارم.
- ۰۳/۰۲/۰۸