به بهانه فندک آمد کنارم روی صندلی نشست. گفت خب! شما از چه می نویسید؟ گفتم ترجیح میدهم منتقد خوبی باشم. گفت یعنی انتقاد کنی؟ گفتم نقد تعریف دارد. یعنی تحلیل مثبت و منفی. نقد همیشه منفی نیست. گاهی نیاز است از خوبی ها گفت. همانم نقد است. لبخندی زد. چشمانش را از من دزید. خاکستر سیگارش را روی زمین انداخت و به گفت و گو ادامه دادیم...
***
وقتی در جای درست نایستاده ای، هیچگاه به آرامش نمی رسی.
